Woongemeenschap 50-plus: De kracht van senioren

Hoe gaat het met woongemeenschappen van senioren en de mensen die er wonen? Welke knelpunten ervaren bestaande groepen? Wat is de meerwaarde eigenlijk van deze manier van wonen? De LVGO deed onderzoek in de achterban van woongemeenschappen, initiatiefgroepen en belangstellenden: De opmerkelijkste zaken op een rij.

Gemeenschappelijk wonen heeft grote meerwaarde

Senioren willen zo lang mogelijk gezond en zelfstandig blijven, terwijl er tegelijkertijd ook behoefte is aan saamhorigheid. Er wordt veel verwacht van dit soort burger-wooninitiatieven.

Gemeenschappelijk wonen is een prima recept om niet eenzaam te worden. Uit het LVGO-onderzoek blijkt dat 95% van de bewoners sociaal contact ervaart als grote meerwaarde. Men kan elkaar helpen en steunen (84%) en woont langer zelfstandig (80%). Wonen in een woongemeenschap draagt bij aan betekenisgeving en persoonlijke groei van senioren.

Een woongemeenschap is een warme, actieve omgeving

Alle woongemeenschappen in dit onderzoek ontplooien een breed scala aan activiteiten. Het gaat hier om samen leuke dingen doen, plezierige uitjes en bezigheden op cultureel en sportief gebied, evenals verbindende activiteiten met de buurt. Permanente aandacht en frisse input op dit punt helpt de woongemeenschap vitaal te blijven.

Initiatiefgroepen gaan vaker duurzaam bouwen

(Nieuwe) projecten bieden in toenemende mate de mogelijkheid om duurzaam te wonen. Duurzaamheid heeft een groeiende waarde voor de woongemeenschappen (door 62% van leden van initiatiefgroepen genoemd) en zij leveren zo ook in dat opzicht een actieve bijdrage in deze maatschappij

Huurgroepen 50-plus in de knel door huurderbeleid

De woongemeenschappen met sociale huurwoningen hebben last van de smalle financiële grenzen voor de toegang tot huurwoningen (42% van de respondenten). Daardoor ervaart 41% dat geschikte bewoners niet toegelaten kunnen worden tot deze huurwoningen en afgewezen moeten worden.

“Door de beperkingen i.v.m. de huurgrenzen kunnen wij geen stellen toelaten, omdat zij vrijwel allen een te hoog inkomen hebben om in aanmerking te komen”

De smalle financiële grenzen in het huurbeleid mogen geen bedreiging zijn voor het voortbestaan van een woongemeenschap. De identiteit van bestaande woongroepen moet zoveel mogelijk behouden blijven en kunnen bloeien. Hier kan de woongemeenschap zelf wat aan doen, maar vooral woningcorporaties en de rijksoverheid zijn hier zet. De LVGO zet zich in om dit tij te keren!

Nieuwe locaties keihard nodig

Vanuit de initiatiefgroepen zegt 45% een (groot) probleem te hebben om aan een locatie te komen. Zij doen er soms wel 10 jaar over om grond of een geschikt gebouw te vinden. Gebrekkige samenwerking met de gemeenten wordt genoemd door 41%.

Natuurlijk is de druk op de woningmarkt enorm. Maar senioren creëren vaak woonruimte voor anderen door bij het verhuizen naar een woongemeenschap meer vierkante meters achter zich te laten. Maar liefst 59% van de deelnemers aan initiatiefgroepen verwacht met de overgang naar een woongemeenschap bij te dragen aan doorstroming op de overspannen woningmarkt.

“Je maakt plaats op de woningmarkt voor jongeren. Zij moeten ook de kans krijgen op een huis waar ze een gezin kunnen hebben”

Gemeenschappelijk wonen maakt het bovendien mogelijk dat ouderen niet of pas later gebruik maken van zeer dure zorgvoorzieningen (verzorgingshuizen en verpleeghuizen. Er moeten dus veel meer locaties komen voor senioren die samen willen wonen. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt primair bij gemeenten en woningcorporaties. De LVGO zal in het bevorderen van dit beleid als spreekbuis van woongemeenschappen van 50-plussers optreden. Daarnaast blijft de LVGO initiatiefgroepen ondersteunen om hun project toch voor elkaar te krijgen.

De actiepunten waarmee de LVGO mede naar aanleiding van dit onderzoek (verder) aan de slag gaat lees je hier.

Download hier het hele onderzoek: Woongemeenschap 50-plus: De kracht van senioren – LVGO-ledenraadpleging 2022.