”’Laatst nog een rondje IJsselmeer gefietst, maar nu blijk ik te oud om nog toegelaten te worden als nieuwe bewoner in een woongemeenschap. Dat is toch leeftijdsdiscriminatie!? ‘ Met enige regelmaat ontvangt de LVGO mailtjes van verontwaardigde vitale 70-plussers: Zij voelen zich tekort gedaan nu ze niet meer in aanmerking blijken te komen voor de kandidatenlijst voor nieuwe bewoners van een woongemeenschap. Selectie op leeftijd, mag dat zomaar?
Bestaande woongemeenschappen
De bepaling van een boven-leeftijdsgrens door bestaande woongemeenschappen is ingegeven door de noodzaak balans in de leeftijdsopbouw van bewoners te houden. Zou hiervoor geen aandacht zijn, dan betekent dat op termijn het einde van de groep door te sterke vergrijzing. maar mág het ook? We vroegen het onze juridisch adviseur Gerard Broeksteeg:
‘ Discrimineren onze woongemeenschappen? Het is een serieus onderwerp, dat serieuze aandacht verdient. Woongemeenschappen hanteren leeftijdsgrenzen, en vooral een bovengrens aan de toelatingsleeftijd. Dan komt de vraag: “Te oud voor toelating? Is dat geen leeftijdsdiscriminatie?” Het antwoord is nee, dit is geen discriminatie.
Artikel 1 uit de Grondwet
Allereerst is daar artikel 1 uit de Grondwet: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst,
levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, handicap, seksuele gerichtheid of
op welke grond dan ook, is niet toegestaan.” Leeftijd staat hier niet bij, maar valt onder ‘welke grond dan ook’. Hier staat niet in wát ‘discriminatie’ is, en dat is een ingewikkelde vraag. Grofweg gaat het om het maken van onderscheid om een reden die verboden is. Onderscheid maken mag wél maar niet om een ongerechtvaardigde reden.
Grofweg gaat het om het maken van onderscheid om een reden die verboden is. Onderscheid maken mag wél maar niet om een ongerechtvaardigde reden.
Andere regels
Er is de Awgb (Algemene wet gelijke behandeling). Deze verplicht tot ‘gelijke behandeling van personen ongeacht hun godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, nationaliteit, hetero- of homoseksuele gerichtheid of
burgerlijke staat’. Leeftijd wordt in deze wet niet genoemd.
En er is de Wgbl (Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd), maar die heet voluit ‘Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij de arbeid’, en gaat alleen over leeftijdsgelijkheid bij arbeid, arbeidstoegang, opleidingen en dergelijke. Dus hier ook niet van toepassing.
En ten slotte: vrijheid van vereniging; Je mag je in ons land verenigen op basis van allerlei kenmerken en overtuigingen, dat is niet verboden. Alleen een kenmerk dat op zich al verboden is (discriminatie!) mag ook in een vereniging niet. Je mag een
mannenpraatgroep oprichten en vrouwen daarin niet toelaten, maar in die mannenpraatgroep niet-Nederlandse mannen niet toelaten mag niet.
Gezond voortbestaan
Het gaat, kortom, over ‘ongerechtvaardigd onderscheid’- er wordt onderscheid gemaakt en daarvoor is geen gerechtvaardigde reden. Maar een woongroep hééft goede redenen om een bovengrens te stellen aan de toelating. Toelatingsbeleid is
belangrijk voor het gezond voortbestaan van de groep, ook op het vlak van leeftijd.
Conclusie: een woongroep mag een bovengrens stellen aan de toelatingsleeftijd. Dat is géén discriminatie. Het is wél een onderwerp om af en toe eens bij stil te staan.’
Helaas, pindak…?
Zijn daarmee je kansen als 70-plusser dan verkeken? Niet helemaal. Om met een evenwichtige leeftijdsopbouw te starten zijn nieuwe initiatieven vaak ook op zoek naar vitale oudere geïnteresseerden. Alleen moet je dan nog wel de energie op kunnen brengen meestal een aantal jaren ten behoeve van de totstandkoming van een nieuwe groep aan de weg te timmeren.
Lees hier de online LVGO-brochure ‘Starten met een woongemeenschap.
Jacq vandenberg zegt
77 jaar net geworden maar nog hartstikke fit maar de jaren gaan tellen. Ik denk niet dat je op deze leeftijd moet starten om een woongroep op te richten maar als er woongroepen zijn die nog mensen zoeken dan zou dat toch kunnen. Een woongroep met meerdere leeftijdsgroepen zou helemaal goed zijn want wat is nu fijner dan op kinderen te passen of op iemands hond. Ik noem maar wat. Lekker koken voor de mensen die de hele dag gewerkt hebben bv. We kunnen nog een nuttige bijdrage leveren.
Jacqueline
Mieke Aarts zegt
“Oud worden is niets voor lafaards”, zei iemand die daar bang voor was. Ik ken mensen die met veertig al oud zijn en een tweeennegentig jarige die nog rustig een hellinkje afskied. alles is mogelijk. in een woongemeenschap gaat het om de wens er voor elkaar te zijn als het nodig is. Inderdaad hebben de ouderen onder ons tijd om een hond uit te laten, op een kind te passen, planten te verzorgen of een maaltijd te bereiden. daar kunnen ook jongeren van profiteren die niet direkt in de gemeenschap wonen. dat kunnnen b.v familieleden zijn. een toestand die voor iedereen van voordeel is.
Ik ben eenenzeventig en zoek een woongemeenschap ergens rondom Eindhoven, het liefst in Nuenen omdat familie woont die ongeveer van mijn leeftijd zijn. Als iemand iets weet…graag laten weten.
Vriendelijke groet, Mieke
Jan JC Saal zegt
Oudere mensen uitsluiten op grond van hun leeftijd is gewoon gemakzucht. Dan hoef je geen onderscheid te maken tussen mensen en je hoeft je er niet in te verdiepen. Er zijn veel mensen, jonger dan 70 met veel problemen en weinig energie.
Marian de Rijk zegt
Je fitheid op hoge leeftijd is niet bepalend voor het wonen in een woongroep. Het is de betrokkenheid bij het op deze manier ouder worden, samen met anderen. Dit is niet meteen beschikbaar omdat jij het nodig hebt. Het vraagt commitment en onderzoek en bereidheid om zelf stappen te zetten die je misschien eerder niet zou doen. En daar moet je op tijd mee beginnen.
Dank voor dit artikel. Goed dat hier duidelijkheid over bestaat.
Marian de Rijk