Is het mogelijk in de woongroep een rookverbod in te stellen, en zijn daarin verschillen bij huur of koop? Het antwoord is tweeledig.
De overheid streeft naar een rookvrije samenleving. Daarmee worden steeds meer openbare ruimtes rookvrij verklaard. Het is goed mogelijk om in alle gemeenschappelijke ruimten van de woongemeenschap (groepsruimten, maar ook gangen, terras, tuin, fietsenhok, enz.) een algemeen rookverbod in te stellen. Dat kan via een besluit van de ledenvergadering en in voorkomende gevallen ook van de VvE.
Creëer vooral geen rookruimte!
Zijn die er alle twee, dan is een gelijkluidend besluit van beide vergaderingen aan te raden. Het is een goed idee om dat ook duidelijk aan te geven, bijvoorbeeld met ‘rookvrij’-bordjes of -stickers. Creëer vooral niet ergens een ‘rookruimte’.
Roken in privéruimten
Het verbieden van roken in eigen privéruimten, inclusief balkon of terras, is daarentegen niet mogelijk. In dat geval kun je alleen denken aan bepalingen tegen overlast of schade. Overlast betekent: dat anderen last hebben van het roken. Dat is in dit geval een des te sterker argument omdat meeroken ook slecht is voor de gezondheid. Dan kunnen maatregelen nodig zijn zoals het dichten van kieren en openingen, aanpassen van ventilatiesystemen en afspraken over waar en wanneer te roken. Wellicht biedt verhuizen naar een minder belastende plek binnen het complex mogelijkheden.
Wie herstelt verkleurde plafonds?
Met name bij huurwoningen kan aan het huurcontract bepalingen worden toegevoegd over schade door roken, zoals verkleurde plafonds en wanden, verpeste vloerbedekking en gordijnen, hardnekkige stank, en dergelijke. Zulke bepalingen mogen dus niet een verbod om te roken bevatten, maar maken wel duidelijk dat bij het verlaten van de woning al die schade voor rekening van de huurder komt.
In koopwoningen zijn er wat dat betreft minder mogelijkheden. De VvE kan roken in privéruimten niet verbieden, en rookschade ‘hoort bij de woning’ als je besluit te kopen.
De verkopende partij kan uiteraard wel besluiten niet te verkopen aan een roker.
Rookvrij? Laat het zien!
In het algemeen is aan te raden het rookvrij zijn van een woongemeenschap op tal van plaatsen duidelijk te laten zien: op de eigen de website, de vermelding van de woongroep op de website van de LVGO en in bijvoorbeeld advertenties of foldermateriaal.
Kandidaat-bewoners laten tekenen voor het wonen in een rookvrije gemeenschap kan.
Iemand niet toelaten op de wachtlijst omdat die rookt is onder duidelijke omstandigheden ook mogelijk.
Maar als iemand er dan eenmaal woont en dan tóch blijkt te roken of te gaan roken, dan zijn de mogelijkheden dus beperkt. Dan rest: blijf vooral in gesprek en overleg samen om de overlast en de schade zoveel mogelijk te beperken.
Cabrini van Aalst zegt
Heel goed dat jullie dit gepubliceerd hebben. Wij gaan ermee aan de slag.
Joop Scheepers zegt
In mijn jeugd was roken normaal. De huisarts, de onderwijzer, in de bus of trein bijna iedereen rookte en overal werd gerookt. Ik dus ook, alleen rook ik buiten en zorg dat anderen geen last hebben. Ik woon in een appartement en heb last van de rooklucht van de onderburen. Gelukkig is het ‘slechts’ sigarettenrook en niet meer zoals bij hun voorgangers wietlucht en sigarettenrook. Omdat het appartement voorzien is van mechanische afzuiging die niet kan worden uitgeschakeld (althans dat is niet de bedoeling) wordt de rook naar binnen gezogen. In de zomer wil je graag een deur en raam open zetten en dan heeft afkitten geen zin voor die periode. Omdat de onderburen blijkbaar rooklucht binnen ook niet prettig vinden sproeien ze royaal met parfum. Een zware zoetige lucht die de rookpauzes opvult. Het is hun levensstijl en ik moet dit accepteren (geen wettelijke mogelijkheden tot verweer). Ik ga nu even naar buiten en rook mopperend mijn sigaret (2 per dag), peinzende dat ik daar de uitlaatgassen van het voorbij razend verkeer inhaleer. Een overscherend vliegtuig loost overtollige brandstof dat zich mengt met de afvalstoffen uit de schoorstenen van de industrie. Ik ga maar gauw weer naar binnen.