De Oranjerie in Leiden is destijds niet opgezet als een woonvorm voor ouderen, maar gemeenschappelijkheid en duurzaamheid waren wel de uitgangspunten bij de bouw. Sinds de oplevering in 2003 zijn de oorspronkelijke bewoners wel 17 jaar ouder geworden. De gemiddelde leeftijd van de volwassenen is nu 60 jaar; de oudste is 75. Verder zijn er nog 6 kinderen onder de 18 jaar, de jongste is 8. Voor zover bekend is nog geen van de bewoners besmet met het virus. (Eén bewoner is bij een onderzoek negatief getest). In de Oranjerie was altijd al veel bereidheid tot onderlinge hulp bij ziekte of ander ongemak. Nu is dit niet anders.
De enige zieke die we hadden, had een andere ziekte en hij is gelukkig weer goed hersteld thuis gekomen uit het ziekenhuis. Het is wel zo dat we elkaars gezondheid iets minder van dag tot dag volgen door het vele ‘op jezelf thuis zijn’. En we zien ook dat er minder animo is voor gezamenlijke activiteiten. De koffieochtend op de eerste zondag van de maand, bij toerbeurt geregeld door een van de bewoners, verviel omdat de meesten toch liever afstand hielden en thuis bleven. Zelfs bij het mooie weer en buiten op het terras met voldoende afstand bleek hiervoor toch te weinig animo.
Thuis en in de tuin
We blijven dus meestal binnen; maar bij mooi weer zijn we ook te vinden in de gemeenschappelijke achtertuin. Zo zien we elkaar toch nog en daar zijn ook altijd wel klussen te doen. Onder andere gaan we nog ‘Brandende Liefde’ planten, een afgewaaide klimplant werd weer vastgezet, gesnoeide takken klein gemaakt, onkruid gewied.
De kinderen werken vaak ’s morgens voor school en sommige ouders werken thuis. ’s Middags speelt de jeugd op een trampoline of voetbalt op straat. Er is ook een tafeltennistafel in de tuin waar jong en oud gebruik van maken. Sommigen maken individueel een wandeling of fietstochtje naar een rustige plek. Ook doen we de nodige boodschappen maar we hamsteren niet. Veel winkels zijn nu dicht. De gezellige zaterdagmarkt is tijdelijk opgeheven. De supermarkten hebben afstanden van 1,50 m op de vloer aangegeven en laten beperkt mensen binnen. Maar tot dusver kunnen we voldoende eten en drinken in huis halen.
Klussen
Sommige mensen zijn nu aan het klussen in hun eigen huis, zoals schilderen, opruimen en schoonmaken. Via de interne e-mailgroep worden adviezen en gereedschappen uitgewisseld. Ook delen we hier veel gereedschappen. ‘Waar is de trekveer?’, ‘Kan ik morgen de grote ladder nemen?’. Eigenlijk ging het hier altijd al zo, maar het aantal acties lijkt wat groter.
Gemeenschappelijke ruimte extra voor de kinderen
De gemeenschappelijke ruimte wordt nu wel extra voor en door de kinderen gebruikt. Twee gezinnen met samen vier basisschool- en twee middelbare schoolkinderen wonen naast elkaar en trekken eigenlijk op als één gezin. Ook andere buren doen en denken mee. Er worden pannenkoeken gebakken, er zijn nieuwe regels voor trampolinespringen. 1ePaasdag waren de kinderen al vroeg paaseieren aan het zoeken in de tuin. Wat sommigen wel missen zijn de wekelijkse repetities van hun koren, orkesten en de sporttrainingen. En vanuit de Oranjerie gaan we ook actief het virus te lijf! Een vrouw naait mondkapjes in een actie die in Leiden loopt (met pakketten, innamepunt) en iemand anders heeft haar daarvoor een goede naaimachine geleend.
Leestips
We wensen alle lezers succes in deze bijzondere omstandigheden en blijf gezond. Nog een paar nu weer actuele leestips: ‘Liefde in tijden van cholera’ van de Colombiaanse Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Marquez (1985). Hoofdthema’s in het boek zijn liefde, ouderdom en eenzaamheid. Ook ‘De Pest’ van Albert Camus (1947) staat weer in de belangstelling.
Groetjes uit Leiden, houd veel van elkaar en van jezelf. Samen Sterk komen we deze unieke periode wel door!
Mieke Weterings en Bert Dijksman
Geef een reactie