Hoe neem je op een democratische wijze besluiten en houd je niet alleen rekening met de minderheid, maar neem je ook de wijsheid van het minderheidsstandpunt mee in de besluitvorming? Dat is heel wat anders dan ‘de meeste stemmen gelden’ en dat vraagt inzicht en vaardigheden van degene die het besluitvormingsproces leidt.
Maar wat zou het de sfeer in woongroepen ten goede komen, als iedere bewoner een bijdrage kan leveren aan en zich gehoord voelt bij het besluitvormingsproces. Een duurzaam besluit, dat door alle bewoners gedragen wordt, is afgehandeld, hoeft niet meer op de agenda terug te komen en wordt ook uitgevoerd.
Praktische handvatten
Het boek ‘Deep Democracy’, geschreven door Jitske Kramer en uitgegeven door uitgeverij Thema, beschrijft de Lewis-methode. Op de achterkant staat te lezen: ‘Deze methode biedt praktische handvatten en technieken om met uitersten om te gaan. Niet vanuit de gedachte dat we dwarsliggers moeten manipuleren en verleiden om zonder al te veel morren genomen besluiten te volgen. Maar vanuit de overtuiging dat de krachtigste besluiten ontstaan door de aanwezige diversiteit aan kennis, talenten, ervaringen en emoties te combineren’.
Werkboek
‘Deep Democracy’ is geen boek voor een verloren uurtje, maar een boek om te bestuderen, een werkboek. Het geeft inzicht in het besluitvormingsproces, maakt duidelijk hoe dat proces ondermijnd wordt en wat het belang is van echt luisteren. Om de beschreven methode toe te passen, lijkt mij de training ‘Deep Democracy’ onmisbaar. Maar aangezien ik een gepensioneerde bewoner ben van een woongemeenschap en geen werkgever meer heb met een scholingsbudget, zal ik het vooralsnog met het boek doen.
Maria Leemeize
Dit is een verkorte versie van een artikel dat eerder in Wijzer Wonen verscheen.